Kada nije bio Žika, Gidra je bio ozbiljan glumac
Dragomir Bojanić Gidra ostaće upisan zlatnim slovima u istoriji domaće umjetnosti i pop kulture.
Rođen je prije 90 godina, u Kragujevcu, a umro je na današnji dan, 11. novembra 1993. u Beogradu. Trideset godina je prošlo od Gidrine smrti ali njegov lik je realno teško zaboraviti, kako zbog stalnih repriza na TV-u tako i zbog velikog uticaja koji je ostvario svojim specifičnim stilom glume ali i humora.
Djetinjstvo mu je obilježilo nekoliko tragedija. Majka mu je umrla od tuberkuloze, a kada je Gidra imao nepunih deset godina, njegovog oca Jovana, oficira srpske vojske streljali su 1943. tokom Drugog svjetskog rata.
U potrazi za zanimanjem od kojeg će brzo moći da „zaradi svoj hljeb" završio je srednju školu za preradu mesa, voća i povrća u rodnom gradu i nakon mature se zaposlio u fabrici konzervi „Crvena zvezda". Preko amaterskog pozorišta „Sveta Mladenović" došao u Kragujevačko narodno pozorište.
Legenda kaže da su njegove kolege iz pozorišta zajedničkim snagama sakupile novac koji je pomogao Gidri da ode u Beograd i upiše Akademiju. „Upao" je iz prve, u klasu čuvenog Raše Plaovića i već na prvoj godini počeo da igra u Narodnom pozorištu.
Naravno, kad pomjenemo ime Dragomir Bojanić Gidra prvo nam padne na pamet čuveni Žika Pavlović iz serijala „Lude godine" i „Žikina dinastija". Mislite šte želite o ovim filmovima. Nazovite ih trešom, kempom, ili lakom komedijom, ali ovi filmovi raduju milione gledalaca širom Balkana i danas, u mnogobrojnim reprizama. Koje se slučajno ili namjerno namjeste uvijek u neko doba oko Nove godine.
Proslavile su ga i druge komične uloge, prije svega one u serijama „Vruć vetar" kad je tumačio čuvenog pijanca, šofera Jednorukog Krstivoja, ili u „Povratku otpisanih" člana policije Mikulu, koji je iako na strani negativaca, pobrao mngoe simpatije. Prvu veliku popularnost širom Jugoslavije osjetio je 1972. u seriji „Majstori" kad je tumačio majstora Laleta.
Međutim, kad nije bio Žika, Krstivoje ili Lale, Gidra je bio ozbiljan glumac, koji je svakom dramskom velikanu mogao na crtu. Podsjetićemo se pet njegovih uloga na koje ste možda zaboravili, ili koje do sad nikad niste ni gledali.
Marš na Drinu (1964)
Za početak možda i najpoznatiji film. Čuvena ratna drama Žike Mitrovića iz 1964. godine ima dugačku listu glumaca i zvijezda na svojoj špici, tako da ste možda zaboravili da se u jednoj od uloga pojavljuje tada tridesetogodišnji Gidra. S obzirom na oficirsku prošlost njegovog oca, ova priča iz Prvog svjetskog rata mu je bila bliska.
Doručak sa đavolom (1971)
Svi znamo koliko su propatili autorcrnog talasa šesdesetih i sedamdesetih, koliko su bili zabranjivani i potlačeni. Miroslav Antić, koji je ostao više poznat kao pjesnik, imao je nekoliko izleta u filmsku režiju. Jedna od njih je kultni film Doručak sa đavolom, koji nikad nije bio zvanično zabranjen, ali je nakon emitovanja na pulskom festivalu 1971. godine stavljen u bunker i tamo je stajao do kraj osamdesetih. Glavne uloge su tumačili Bata Živojinović i Mira Stupica, ali je upečatljivu epizodu imao i Gidra.
Svadba (1973)
Najveća filmska nagrada za vrijeme stare Jugosalvije dodijeljivana je u Puli. Bojanić je osvoji 1973. za najbolju ulogu u filmu „Svadba". Iako naslovom možda djeluje da je o nečemu drugom, film je ipak partizanski, a Gidra glumi partizanskog oficira koji ratuje sa četnicima koji su u saradnji sa Nijemcima.
Beštije (1977)
Prvi scenario Duška Kovačevića, u saradnji sa velikim crnogorskim rediteljem Živkom Nikolićem, bio je za film Beštije. Priča o ljudima na jugoslovenskom primoriju, koji počinju da luduju i liče na naslovne beštije, kad počne da duva vjetar jugo. U zvjezdanoj podjeli gdje su Bata Živojinović, Paja Vujisić, Radoš Bajić, Mija Aleksić i mnogi drugi, ističe se i Gidra jer ga nikada prije, a ni poslije toga, nismo vidjeli ćelavog.
Balada o revolverašu (1967)
Za kraj specijitet. Gidra je snimao i u Italiji, pod pseudonimom Entoni Gidra (Anthony Ghidra). Dragomir Bojanić je šezdesetih godina u Italiji snimio desetak vesterna i akcionih filmova. Nadimak Gidra (Qhidra) u prevodu znači „zmija". Za ulogu u filmu Balada o revolverašu (1967) režisera A. Kaltabijana dobio je čak i nagradu.
Glas Srpske
Glas Srpske
